فرزندآوری و فرزندپروری باعث استحکام خانواده, رضایتمندی از زندگی, تأمین بهداشت روان, توسعه ی رزق, رشد اجتماعی, افزایش مهارت, شکوفایی استعدادها, کسب معنویت, رضایت الهی, تقویت روابط اجتماعی و... می شود.
وجود فرزندان در خانواده آثار و فواید جسمانی و روحی روانشناختی فراوانی برای والدین به دنبال دارد. خانوادههایی که از نعمت فرزند برخوردارند، بیش از خانوادههای بدون فرزند از زندگی لذت میبرند. توصیه به فرزندآوری و تبیین برکات آن در زندگی از نگاه اسلام، فرهنگ ایران و یافتههای دانش تجربی، اشاره به بخش مهمی از جنبههای کیفیت زندگی افراد در خانواده دارد.
وجود فرزندان در خانواده بر ساحتهای مختلف زندگی اثر میگذارد، از جمله مشکلات و ناهمواریها، عامل قدرت والدین، سلامت جسمی و شادکامی والدین، استحکام بنیان خانواده، ارتقای شخصیت انسانی و...
از قدیم در جامعه ایرانی، فرزند نماد قدرت خانواده محسوب میشد و خانوادههایی که فرزند نداشتند و یا تعداد فرزندان آنان کم بود، خانواده ضعیف تلقی میشدند.
روایات اسلامی و سبک زندگی ایرانی نشان میدهد که فرزند، عامل اقتدار و بازوی توانای والدین در شرایط سخت زندگی است.
امام رضا(ع) فرمود:«...توْفیر الْولد لنوائب الدّهْر و حوادث الْأمور...؛ (از برکات ازدواج) اندوختن فرزند برای (رویارویی با) سختیهای روزگار و پیامدهای زمانه است». (الکافی، چاپ اول، ج10، ص700، ح9620)
ارسال نظر